COVERREVEAL

Oh, vandaag mag ik iets superleuks delen! De cover van het boek Heavy Heart van Ish Ait Hamou 😍. Deze cover is toch echt geweldig! 

Bestel als eerste ‘Heavy heart’ van Ish Ait Hamou!

Sommige onder jullie zullen dit boek misschien al gelezen hebben als Hart hart. Een leuk weetje hierbij is dat de Engelstalige versie eigenlijk het origineel is en de Nederlandstalige editie dus de vertaling. Maar nu verschijnt ook het boek in het Engels!

De cover van Heavy Heart is gemaakt door Yannick Dhaese, die ook de cover van de vierde roman van Ish “Het moois dat we delen” heeft ontworpen. Daarnaast heeft hij ook de cover van zijn essay “De theorie van de 1 of 2” ontworpen, welke in november 2023 zal verschijnen.

Vanaf vandaag kan je het boek pre-orderen! Je kan het boek apart bestellen of in een zomerpakket!

Bestel als eerste ‘Heavy heart’ van Ish Ait Hamou!

Over Heavy heart

De jonge Tom Macleigh laat de bedrukte sfeer van zijn ouderlijk huis en de voorspelbaarheid van zijn saaie provinciestadje achter zich om te gaan studeren aan de universiteit van Boston. In de anonimiteit van de grootstad bloeit de teruggetrokken jongeman open: hij staat op eigen benen, maakt enkele intrigerende nieuwe vrienden en raakt in de ban van zijn bloedmooie studiegenote Rachella.Verlegen als hij is durft Tom haar niet aan te spreken en hij verliest zich in dagdromen. Hij krijgt ook steeds meer af te rekenen met onverklaarbare woedeaanvallen, waarbij hij het contact met de werkelijkheid compleet kwijtraakt.

Wanneer Rachella een donkere periode doormaakt, blijkt hij toevallig de juiste man op de juiste plaats te zijn. Gaandeweg groeien ze naar elkaar toe. Maar wordt de liefde voor Rachella zijn redding of zijn ondergang?

Catriona Ward – Het laatste huis

Ok… wat vond ik van dit boek? Raar… Ik zal eerlijk zeggen dat ik het boek na 2 hoofdstukken alweer wilde wegleggen. Want ik wist gewoon niet echt wat ik aan het lezen was. Een man die de hele tijd over “mammie” bezig is en een kat die een eigen vertelperspectief heeft. Een dochter die er soms wel en soms niet is. Ik begreep echt de acties niet van de personages niet. Sommige dingen leken ook gewoon niet te kloppen. 

Ik kon deze eerste hoofdstukken gelukkig even aftoetsen bij iemand (thx @vanlieshoutstephanie). En hoewel ik een en ander dan beter kon plaatsen, bleef het verhaal veel te vaag en voelde ik ook weinig spanning. Het was wel mysterieus, vooral omdat de personages niet betrouwbaar zijn en je als lezer dus niet weet wat je moet geloven. Maar helaas was het niets voor mij.

Ondanks dat er gedurende het verhaal meer puzzelstukjes werden gelegd en er het een en ander duidelijk werd, ook de reden voor het gebruik van die bepaalde schrijfstijl en chaos in het hoofd van Ted, toch bleek dit niet mijn boek te zijn. Ik miste spanning en het was te chaotisch. 

Er is wel een enorme verrassende ontknoping, die ik zeker niet had zien aankomen. Het plaatste uiteraard wel het een en ander in perspectief wat tijdens het boek gebeurde. Dingen waarvan ik me vragen stelde tijdens het lezen, bleken op deze manier wel acceptabel te zijn.

Ik denk dat dit echt een “hate it” of “love it” verhaal is en jammer genoeg zit ik niet bij het “love it”-team. 

Korte inhoud

Ted Bannerman woont in het laatste huis aan de bosrand. Het is er wat eenzaam: zijn dochter Lauren is er niet altijd en verder heeft hij alleen zijn kat Olivia. Het is er ook wat bedrukkend, met de dichtgetimmerde ramen en de spiegels die Ted heeft moeten weghalen toen hij zichzelf er niet meer recht in kon aankijken. En dan zijn er nog de vreemde geluiden op de zolder en datgene wat er achter het huis in het bos begraven ligt. Dan krijgt de straat een nieuwe bewoonster. Eentje die bijzonder geïnteresseerd lijkt in Ted en in een meisje dat jaren geleden in deze omgeving verdween.

Dit is het verhaal van een moordenaar. Van een gestolen kind. Van wraak. Dit is het verhaal van Ted, Lauren en Olivia, die in een doodgewoon huis aan het einde van een doodgewone straat wonen. Al deze dingen zijn waar. En toch zijn sommige ervan leugens. Want er ligt iets begraven achter het laatste huis aan de bosrand. Maar het is niet wat je denkt.

Blogtour: Arne Van Der Linden – Het project

Binnenkort verschijnt ‘Het project’ van Arne Van Der Linden bij Hamley Books. Dit is het eerste deel van een nieuwe en spannende YA-serie.

Alan verliest op korte tijd zijn moeder en komt er nadat zijn vader gevangen genomen wordt alleen voor te staan. Hij was ooit een goede leeling maar komt door omstandigheden terecht in een ziekenhuis. Als hij ontwaakt bleek dat zijn leven aan een zijden draadje hing maar ook dat hij opgepakt is en na zijn herstel naar een jeugdinstelling moet. Hij krijgt echter de mogelijkheid om in ‘Het Project’ te stappen. Daar zal hij opgeleid worden tot geheim agent. Maar daarvoor moet hij doodverklaard worden en moet zijn leven zoals hij het nu kent en dus ook zijn vader, opgeven.

De korte inhoud deed mij een beetje denken aan Team Mortis. Maar de uitwerking van dit eerste verhaal is weliswaar helemaal anders. In dit eerste deel volgen we vooral de opleiding van Alan als geheim agent in Necropolis. Hij maakt er enkele vrienden maar krijgt het ook af en toe aan de stok met enkele andere jongens.

Het verhaal staat redelijk bol van de actie. Er gebeurt de hele tijd wel iets. En op enkele momenten wordt het wel heel spannend.

De schrijfstijl is vlot en zeker niet ‘betuttelend’. Ik kreeg een goed beeld van Necropolis. Het tempo bleef bijna de hele tijd erg hoog. Het verhaal eindigt met een heel spannende strijd en laat de lezer achter met veel goesting om het tweede deel te gaan lezen. Maar daar moeten we nog even op wachten.

Blogtour: Darline Degheldere – De vijfde kamer

Vandaag mag ik jullie ‘De vijfde kamer’ voorstellen voor de blogtour van Hamley Books. Deze thriller is het debuut van Darline Degheldere en ze was hiermee één van de laureaten van de Fintro Prijs van het spannende boek in 2020.

Het verhaal start met Claire die samen met haar man Bram en drie andere bevriende koppels op hun jaarlijkse midweek vakantie zijn. Het lijkt allemaal goed te gaan maar de laatste ochtend wordt Bram dood gevonden in ‘de vijfde kamer’. Een kamertje dat niet echt gebruikt wordt maar omdat Bram zo dronken was, hadden ze hem de avond voordien daar op bed gelegd. De dokter die erbij wordt gehaald, oordeelt dat het om een natuurlijk overlijden gaat maar is dit ook zo? Claire en haar tweelingszus Margot hebben daar hun twijfels over.

Je komt meteen in het verhaal. Er is een dode en er rijzen vragen op over hoe dit is kunnen gebeuren. Claire lijkt het weliswaar allemaal nogal makkelijk op te nemen en ook bij hun dochter is er weinig verdriet te merken. Bram wordt gecremeerd en iedereen gaat door met zijn leven. Toch blijft er iets knagen bij Claire en door een aantal gebeurtenissen gaat ze bij Albert, een rechercheur op rust, te rade. Albert helpt mee om uit te vissen wat er gebeurd zou kunnen zijn. Het verhaal kent een vrij lange aanloop met weinig spanning. Bram blijkt bij weinig mensen op een goed blaadje te staan en meerdere personen zouden wel een motief kunnen hebben om hem te vermoorden. Het blijft wel redelijk oppervlakkig, er is geen diepgaand onderzoek en de motieven vallen soms ook wat ‘uit de lucht’.

Maar ondanks deze punten is dit boek wel goed voor enkele uurtjes leesplezier. Darline Degheldere heeft een mooie en vlotte schrijfstijl. Het verhaal is recht toe recht aan geschreven zonder overbodige beschrijvingen. En op het einde heeft ze nog een verrassende wending in petto.
⭐⭐⭐

Extraatje voor de puzzelaars onder ons. In het verhaal wordt een code ontcijferd. Maar wat leuk is, is dat die volgens mij ook valt op te lossen door iemand die dat graag doet. Dus ik daag je uit om bij het lezen van het boek, de code sneller te ontcijferen dan de personages 😉.

Recensie: B.A. Paris – De therapeut

Vandaag verschijnt het nieuwe boek van B.A. Paris. Dankzij Ambo Anthos / Literaire Thrillers mocht ik dit boek al vooruitlezen.B.A. Paris is één van mijn favoriete thrillerauteurs dus ik was enorm benieuwd naar dit nieuwe boek.

Alice en haar man Leo gaan samenwonen en verhuizen naar The Circle, een gated community in Londen. Alice wil graag zo snel mogelijk kennis maken met hun nieuwe buren. Op een bepaald moment blijkt dat de vorige bewoonster, Nina vermoord werd in haar huis. Alice is geschokt wanneer ze dit te weten komt en probeert uit te zoeken wat er juist gebeurd is. Het is niet gemakkelijk want alle buren blijken er geheimzinnig over te doen.

B.A. Paris zet weer een spannende psychologische thriller neer vol met onverwachte wendingen. Je wordt heen en weer geslingerd tussen de personages en op een bepaald moment heb je iedereen wel eens verdacht. De auteur heeft een fijne schrijfstijl en het boek is weer een echte pageturner. Omdat het verhaal volledig verteld wordt vanuit het standpunt van Alice, heb je er het raden naar wat haar buren echt denken achter haar rug, net zoals Alice. De grote vraag is ‘wie kan je vertrouwen?’ B.A. Paris heeft me weer niet teleurgesteld!

Recensie: Mariska Overman – Noorderlicht

In ‘Noorderlicht’ van Mariska Overman stap je aan boord van een zeilschip naar Noorwegen. De auteur heeft de reis zelf gemaakt en dat is te merken aan het verhaal. Je voelt jezelf als het ware mee aan boord op dit schip. Ideaal leesvoer dus nu we zelf niet op reis mogen gaan! De cover is ook erg mooi. Een boek dat ik zou oppakken in de boekhandel.
Stap mee aan boord van dit zeilschip maar let op want er is een groepje mensen die precies dit schip hebben uitgekozen om een moord te plegen.
Vier mensen hebben online een leesclubje opgericht. Ze kennen elkaar niet, maar beslisten op een bepaald moment om samen boeken te lezen. Tot ze op het idee kwamen om zelf eens een moord te plegen. Welke methode, wie wordt het slachtoffer, waar wordt de moord gepleegd? Dit zijn enkele vragen die ze zichzelf stellen tijdens het chatten. Uiteindelijk kiezen ze een zeilschip als perfecte locatie voor moord.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Noor maar via de chatgesprekken die het viertal voerde, kom je ook meer over hen te weten. Noor stapt aan boord van het schip en omdat de vier elkaar niet kennen, moet ze ook nog uitvissen wie wie is en of ze iedereen wel kan vertrouwen.
Dit is het eerste boek dat ik las van Mariska Overman. Het verhaal is fijn geschreven, je merkt echt dat ze de tocht zelf heeft meegemaakt. De reis in ieder geval, het moordplan niet – hoop ik toch ;-). Ik vond het verhaal weliswaar niet superpannend. Het is meer een soort psychologisch spel. Je beraamt een moord met drie anderen die je niet kent. Maar wie kan je vertrouwen?
Het heeft me in ieder geval benieuwd gemaakt naar meer van deze auteur.

Blogtour: “De vergeten tuin” – Sandra J. Paul

Vandaag is het mijn beurt in de blogtour van ‘De vergeten tuin’ van Sandra J. Paul.

Na ‘De duistere school’ en ‘Het verlaten huis’ kon ik eindelijk in het langverwachte derde deel van deze jeugdserie beginnen. Alweer een pareltje, die heel mooi in het rijtje past. Alleen al daarvoor wil je ze in de kast! Ook het binnenwerk is prachtig.

Hoewel dit boek losstaand te lezen is, is het volgens mij toch leuker als je de andere twee delen al hebt gelezen. Want er wordt dieper in gegaan over één van de personages. In ‘De vergeten tuin’ lees je het verhaal van Colette Zwart. In de ‘Duistere school’ werd duidelijk dat zij een kwaadaardige heks is. Maar is ze altijd zo geweest? Daarvoor moeten we terug naar 1621, als Colette 12 jaar is. Ze woont samen met haar broer, Bertus en haar moeder in een hutje in armoede nadat haar vader is overleden. Haar moeder wordt ervan verdacht een heks te zijn en mensen te genezen met kruiden en wordt op de brandstapel vermoord. Colette wordt nadien samen met haar broer wordt ze gevangengenomen door de graaf. Het lijkt erop dat het hier voor hen ook zal eindigen, tot ze gered worden door Maximiliaan.  Haar moeder bleek een verborgen verleden te hebben, waarbij Colette en Bertus nu ook eindelijk deel van mogen uitmaken. Ze blijken zelfs helemaal niet arm te zijn en

Dit boek is helemaal anders dan de twee vorige boeken. Die vond ik eerder eng, terwijl het hier vooral een spannend verhaal is. Colette komt in een bepaalde situatie terecht en daar krijgt haar leven een enorme wending. Hoewel ik dus al de andere twee delen had gelezen, vond ik dit boek ook helemaal niet voorspelbaar en werd de spanning er flink ingehouden.

Net als de andere delen, is dit een jeugdboek maar als volwassene kan ik er even goed van genieten. Jammer dat dit boek alweer uit is, maar op het einde van het boek, lees je heel goed nieuws want in oktober verschijnt deel 4 al! Uitkijken dus!

Blogtour: Bjorn Van Den Eynde – Stille Waters

Stille Waters is alweer het elfde deel in de Team Mortis-serie. In 2019 ontdekte ik de serie voor het eerst op de Boekenbeurs. Ik was enorm benieuwd en kocht daar het eerste deel uit de reeks. Die liet ik dan meteen signeren, aangezien de auteur daar ook aanwezig was.

Ondertussen heb ik de hele serie gelezen en dit laatste boek mocht natuurlijk niet ontbreken. “Slaventocht” eindigde namelijk met een gigantische cliffhanger!

Team Mortis is een geheime groepering die misdaden bestrijden door jongeren te laten infiltreren in organisaties waar jongeren niet opvallen. Erika, Nielsen, Andreas en Felix zijn de hoofdpersonages in dit boek maar zijn officieel dood. Ze hebben hun familie en vrienden en hun hele leven moeten achterlaten om deze opdracht te kunnen vervullen. In deel 1 kan je lezen hoe het allemaal begon voor Erika.

Zoals we gewoon zijn, hebben de leden van Team Mortis weer een bijzondere opdracht gekregen, die uiteindelijk gevaarlijker blijkt dan verwacht. Deze keer gaat het om klimaatactivisten, een heel actueel thema dus. Er verdwijnen enkele klimaatactivisten die even later op (sociale) media weer opduiken in filmpjes waarbij ze misdaden plegen. Felix & co moeten op onderzoek uit.

Er is ook weer aandacht voor de onderlinge relaties tussen de teamleden. Dit loopt niet steeds van een leien dakje en dan is er bovendien nog het gedeelde verdriet over Andreas. Omdat ze onderling hun ruzie en discussies niet goed oplossen, lopen ze het risico dat het allemaal fout loopt.

Voldoende voer dus voor een nieuw avontuur van Team Mortis. Bjorn Van Den Eynde zet de Team Mortisleden én de lezer weer af en toe op het verkeerde spoor want wie kan je vertrouwen en wie niet? Er zit maar één ding op en laat je meevoeren naar de Spaanse Sierra Nevada en ga mee op onderzoek. Dit laatste boek is alweer een schot in de roos.

Stille waters kan je apart lezen maar ik raad toch aan om de volledige serie te lezen want daar leer je de teamleden beter kennen maar ook hoe het allemaal begon.

Recensie: Jolien Janzing – Het tij hoog, de maan blauw

Ik kreeg de vraag van Uitgeverij Vrijdag of ik het boek ‘Het tij hoog, de maan blauw’ wilde lezen, een boek over de expeditie van Adrien De Gerlache van Antwerpen naar Antarctica in het jaar 1897. Ik moet bekennen dat ik er niet zoveel over wist en heb het dus even gegoogled. Het speelt zich af in Antwerpen, dus een reden te meer om er meer over te willen lezen als Belg.

Allereerst is de cover prachtig. Hij valt op en in de boekhandel zou ik hem zó oppakken om de achterflap te lezen. Achteraan staat een mooie foto van de Belgica en dit vind ik een extra pluspunt.

Als je het boek opendoet, krijg je eerst een kaart met de route die de Belgica tijdens de expeditie had gemaakt. Op die manier wordt het heel visueel. Daarna kwam er een lijst van bijna 3 bladzijden met personages. Nu moet ik eerlijk zijn, dat als dit in een boek voorkomt, ik even schrik want dan denk ik dat het een ingewikkeld verhaal zal zijn met veel personages die moeilijk te onthouden zijn. Maar ik kan verzekeren dat ik bijna geen enkele keer naar de lijst hoefde te kijken. Ik deed het wel af en toe om te checken of de personages echt of fictief waren of als ik het beroep of de verwantschap van iemand even kwijt was.

Maar nu naar het verhaal zelf. Het verhaal is waargebeurd maar wordt in romanvorm verteld. Reeds van bij het begin had de auteur mij mee in de tijd waarin het zich afspeelde door de schrijfstijl, het woordgebruik en de omkadering. De salons die Leonie Ostherieth gaf, de manier waarop mannen en vrouwen met elkaar omgingen, hoe er gekeken werd naar rijke mensen en naar het gewone volk,…

Leonie Ostherieth is een rijke weduwe en geeft vaak salons voor andere gegoede mensen. Maar ook avontuurlijke ontdekkingsreizigers woeden uitgenodigd. Als ze hoort van de plannen van Adrien de Gerlache om een expeditie naar Antarctica te maken, helpt ze hem met het inzamelen van het nodige bedrag. Adrien de Gerlache weet een mooie crew samen te stellen en de expeditie kan doorgaan.

De gebeurtenissen spelen zich hoofdzakelijk in de juiste volgorde af met af en toe een sprong terug in de tijd. De personages worden voldoende uitgewerkt, zodat zelfs iemand met weinig kennis over dit deel van de geschiedenis mee is in het verhaal.

Ik ben zeer positief over dit boek en het heeft me overtuigd om nog meer historische romans te lezen, aangezien dit genre nog maar heel weinig voorkomt in mijn lijst met gelezen boeken en op die manier mijn kennis van de geschiedenis wat bij te spijkeren.

(recensie werd oorspronkelijk gepubliceerd op 28/10/2020)

Recensie: Emy Koopman – Het boek van alle angsten

Dit indrukwekkende boek van Emy Koopman bestaat uit twee delen. in het eerste deel volgen we Fana en Viko in de loop van 10 jaar voordat de wereld zoals ze die nu kennen, verandert. De titels tellen af tot aan dat exacte moment. De hoofdpersonages hebben allebei een kenmerk dat hen in de (huidige) maatschappij een stempel geeft: Fana is half-Iraans, Viko is homoseksueel. De maatschappij wordt steeds harder en evolueert naar een pestkoppenmaatschappij. Beide hoofdpersonages evolueren mee in deze maatschappij, elk op een eigen manier.

Deel 2 start 7 jaar na de klimaatramp en er is ‘een nieuwe orde’ waarin het leven helemaal veranderd is. Mensen krijgen een saldo en als dit saldo negatief is, worden ze naar een buitengebied verbannen of openbaar verkocht. Deze dystopische roman schetst een niet zo fraai beeld van een toekomstige maatschappij waarin mensen afgerekend worden op hun zwaktes en daar ook mee te kijk worden gezet. Hoewel de roman zich voor een groot deel in de toekomst afspeelt, is het jammer genoeg niet iets dat helemaal onrealistisch oogt.

Het eerste deel moest ik toch even inkomen. Het is een boek waar je je tijd voor moet nemen maar in deel 2 werd ik helemaal meegenomen in het verhaal door de schrijfstijl van Emy Koopman. Een boek om over na te denken.

(recensie werd oorspronkelijk gepubliceerd op 9/11/2020)